15092013 Upacara

Vanmorgen heeft het geregend van 07.00-10.15 uur. Het varieerde van harde regen tot stortregen. Daarna werd het weer zonnig. Dus besloten we toch maar op de fiets te stappen en naar Luhtu's te gaan. We fietsen net een stukje voor Hardy, het warenhuis, als we op een upacara stuiten. Dat is dus het crematie ritueel wat ik al eens eerder heb beschreven. De kist werd net op de baar getild toen wij er aan kwamen. Daarvoor stond een groep mannen opgesteld met muziekinstrumenten en daarvoor een grote groep vrouwen en meisjes met allerlei offermandjes. Op de baar stond aan elke kant ook een man die continue een soort zegen gebaren maakten. Even voorbij Hardy ging de optocht rechtsaf richting het strand. Wij er natuurlijk achteraan, haha. Want zoiets moet je natuurlijk niet missen! Bij het strand aangekomen werd de kist van de baar getild en op een soort verbrandingsoven gelegd. De verbrandingsoven was gemaakt van bamboe en had de vorm van een hert. Op de oven werd de overlede, een vrouw, er uit getild en gewikkeld in een soort lijkwade van palmenblad in de de oven gelegd waar de kist inmiddels uitgetild was en op een naastliggende brandstapel werd gelegd. Een man zong allemaal gebeden(?) en ondertussen werden er bloemen op en om haar heen gelegd. Ook werd ze met heilig water besprenkeld en op de achtergrond speelde de gamelan muziekgroep. Verder werden er vele cadeautjes en kleren meegegeven in de kist. Er worden brieven in de kist gelegd voor de goden en losgeld voor Yama, de god van de onderwereld. Tijdens de tocht van de het huis naar de crematieplaats mag er niet worden gehuild of mag men geen andere vorm van verdriet tonen. De ziel zou anders zo verontrust worden dat deze niet meer wil vertrekken.
Na het zegenings ritueel kwam er een man, ik noem hem maar stoker, die het vuur aan maakte. Hij stak allemaal ijzeren stokken halverwege aan de zijkanten door de oven heen. Zodoende kwam de overledene dus op een soort rooster te liggen. Daarna porde hij continue in het vuur en alles wat er in lag, inclusief lijk. Na ongeveer 45 minuten viel ze naar beneden. Je zag duidelijk de schedel en een voet, althans wat er van over was.
Nadat alles is verbrand en het vuur is gedoofd verzamelen de familieleden de verbrande beenderen en vermalen deze tot as, die in een pot word gedaan. Deze wordt vervolgens naar de zee gedragen, waar de as over het water wordt verstrooid. Drie dagen later wordt er een ceremonie gehouden om de nabestaanden te zuiveren van de onreinheid die de dood met zich meegebracht heeft. Twaalf dagen, maar soms ook jaren, na de ceremonie vindt een laatste ceremonie plaats om de ziel te verlossen van alle resterende emoties of gedachten. Hierna wordt de ziel in de familietempel bijgezet.
Uiteraard hebben wij van het gebeuren ook foto's gemaakt, inclusief lijk.
Daarna toch maar door naar Luhtu's want we waren wel aan een cappuccino toe! En we hebben er maar een gebakje bij genomen want we kwamen toch net van een feestje!
Nyoman kwam nog langs om uit te nodigen voor morgenavond. Prima. Maar opeens naar de lunch en op het strand schoot het Fennie te binnen dat we morgenavond moeten inchecken. Dus voor we terug gingen naar Sativa nog even langs Nyoman de afspraak omgezet naar dinsdag. Was gelukkig geen probleem. Daar kwam Bram, het zoontje van Nyoman en Komang, ook nog even binnen. Dat in ondertussen ook een heel kereltje geworden. Nog een tijdje gekletst en toen wat gedronken naast Hardy en Fennie nog even met haar moeder geskyped en wij nog even met Dineke. Daarna voor de laatste keer boodschappen gedaan.
Nu terug op de veranda waar ik dit stukje zit te schrijven en wat ik straks ga plaatsen als er een internetverbinding is.
We gaan nu eten en daarna, zoals gewoonlijk, borrelen. Tenminste, dat hoop ik. Want naast ons zit een paartje afkomstig uit Skandinavië die erg hard praten en harde muziek spelen op de veranda. Muziek die wij niet echt mooi vinden. Als dat vanavond na het eten nog zo is voel ik me genoodzaakt er iets van te zeggen. En dan de reactie maar afwachten. Dus.
Tot de volgende keer.