Bitez, 1 september 2015

Bitez, 1 september 2015
Vandaag heb ik eerst Fennie gefeliciteerd met haar 40-jarig jubilum in dienst van het Wilhelmina Ziekenhuis Assen! Ze kreeg ook veel gelukwensen via Facebook. Aangezien we een ontbijt buiten de deur hadden gepland hoefden wij ons allen maar te wassen en aan te kleden. De auto zou om negen uur worden gebracht maat die was iets te laat. Om 09.45 uur vertrokken we richting Yalikavak. Na een klein half uurtje rijden kwamen we aan bij Digirmen Kahvalti voor een Turks boeren onbijt (Koy Kahvalti) laten ons verrassen en dat gaat dus helemaal goed komen. Koy = boers en kahvalti = ontbijt.
Te veel om op te noemen. Maar een paar dingen om jullie een idee te geven. Ei, brood, een soort oliebollen, olijven, morrelen, allerlei kazen, pikante balletje, tomaten, komkommer en nog veel meer. Uiteraard met verse sinaasappelsap, koffie, thee. Na ongeveer anderhalf uur hebben we afgerekend en moesten 32,50 tl per persoon betalen, nog geen tien euro.
Voldaan gaanwe verder naar de havenplaats Yalikavak. Veel grote schepen en natuurlijk de nodige jachten. Verder langs de kust via Gümüşkaya (Gumusluk) naar Turkutreis waar we bij McDonald's en ijsje hebben gegeten. Verder langs de kust en dan even omhoog via een weg die we kunnen zien als we 's avonds aan de boulevard zitten te eten. Op dat punt even afgedaald naar de zee waar een heel mooi strandje is. De auto op de zeer ruime parkeerplaats gezet, tussen de open portieren even de zwemkleding aangetrokken en toen naar de zee. De mensen groetten ons vriendelijk en hebben natuurlijk om vriendelijk terug gegroet. Er liep een houten vlonder vanaf het strand schuin het water in waar een rolstoel op stond. In het water zat een halfgare Turk te joelen en te krijsen. Trouwens, aan zijn kleur te zien was hij juist wel gaar. Het water was heerlijk warm. Even later kwamen er twee jongentjes aan met een hele grote rolstoel met dikke, grote wielen en drijvers aan de armleuningen (daar stonden er veel van bij de ingang). Deze werd via de houten vlonder ook het water in geduwd. Kwam er een man, waarschijnlijk de vader van die jongens, vanuit het water in te zitten. Ik zei nog tegen Fennie: 'een hoog gehandicapten percentage hier'. Blijkt, als we even later weggaan, we ons te hebben vermaakt op een strand voor gehandicapten!
In oud Bitez nog wat gedronken en daarna bij de Migros boodschappen gedaan. Weer terug naar het appartement en gezwommen. In de avond heerlijke gegeten en bij de coctail bar 'Shadow' nageborreld.
Tot morgen. Of zo.