Bitez, 5 september 2015

Bitez, 5 september 2015
Vanmorgen zijn we om 08.10 uur opgehaald voor de jeep safari. Het begon direct al fout met de mededeling van de chauffeur dat het iets anders zou gaan worden dan we hadden geboekt. Aangezien we de enige twee mensen voor de jeep safari waren ging deze niet door. Vandaag werd het een halve dag op een boot en dan, na de lunch, een halve dag jeep safari. Òf we konden om boeken naar maandag. Voor de eerste optie moesten we ook nog 10 euro bijbetalen. De tweede optie was voor ons niet interessant aangezien we volgende week dinsdag ook al een boottocht op het programma hebben staan. En nu vijf dagen niets doen en dan volgende week twee dagen achter elkaar leek ons niet leuk. Dus hebben we het maar geaccepteerd. We zullen echter bij de hostess wel een klacht indienen voor deze gang van zaken doen. En 'so wie so' willen we die 10 euro terug.
Enfin, na enig gesoebat vertrokken we met de jeep naar het hoogste uitzicht punt in Bodrum bij de windmolens waar ik al eerder over schreef. Om een uur of negen vertrokken we met een boot daar vandaan langs de kust en half uurtje verder werd er stil gelegd. We kregen een half uur de tijd om te zwemmen in zee. Het was heerlijk water. Daarna weer verder en een kwartiertje later herhaalde dit ritueel zich en na weer tien minuten varen een derde keer. Er werd ook een lunch aan boord geserveerd. Pasta, vier gebraden kippenstukjes (lekker!) en salade en uiteraard brood. Voor Anna en Ernst: kip, kip of kip?
Nadat het eten was gedaan haalde de 'Crew' de resten op. Veel pasta en brood was overgebleven en ook een paar stukken kip. Dit werd allemaal overboord gegooid en binnen mum van tijd verslonden door vissen. Vooral die pasta, binnen een paar seconden was alles weg. Heel apart om te zien. Na nog een kwartiertje varen meerden we weer aan. Dat was in de buurt van Yali. Vanaf daar gingen we verder per jeep.
We zaten in de auto samen met een Engels echtpaar en drie Belgische meisjes. Die drie meiden deden niet anders dan joelen en gieren van het lachen bij ieder hobbeltje waar we door heen kwamen. En als je dan de binnenwegen in Turkije en beetje kent weet je het wel. Ze kwamen niet meer bij. We hadden dan ook een chauffeur die dat perfect aanvoelde en diverse geintjes uithaalde, zoals water weggooien tijdens het rijden. En dan worden ze achterin lekker nat.
Bij een olijven boer stoppen we voor de eerste keer. Er werd uitleg gegeven hoe olijfolie vroeger werd gemaakt en hoe dat nu gebeurt. Zoals in veel van dit soort landen wordt er veel hergebruikt. Het afval van olijfolie wordt gebruikt voor brandstof in de winter. De chauffeurs gingen hier even lunchen terwijl wij onder een olijfboom in de schaduw een waterijsje nuttigden en wat praatten met andere mensen. Via allerlei stoffige en bobbelige wegen, wel een mooie route, kwamen we aan bij een Gipsy familie. In die cultuur is het de gewoonte dat de oudste zonen thuis blijven wonen. Er wordt dan een stukje bij het huis aangebouwd. En als die zoon een zoon krijgt idem. Waar wij waren wonen er die zonen bij in. Zeer primitief allemaal. Ze slapen op de grond op een soort matras. De zonen erven de boerderij en het land daar omheen terwijl de dochters het land aan de kust erfden. Dit verklaart goed dat de vrouwelijke nakomelingen uiteindelijk rijker zijn geworden dan de mannen. Want de grond aan de kuststreek kon goed verkocht worden of worden gebruikt voor het toerisme. En de boeren, zij bleven arm.
Via een meertje met heel veel schildpadden zijn we een route gereden die wij zelf van de week ook al hadden gedaan. Ook weer gestopt bij Zip Zip restaurant. Daar nu nog even gekeken bij een vrouw die vloerkleden aan het knopen was. Het duurt drie maanden voor één kleed klaar is. Meisjes vanaf vijf jaar moeten verplicht meekijken hoe dat knoppen gaat zodat ze het later zelf kunnen. De meisjes in deze streek worden nog uitgehuwelijkt. Ze moet dan 5 kleden aan haar schoon familie geven. Ook proberen ze op deze manier wat bij te verdien voor de karige wintermaanden.
Het laatste stuk van onze trip gaat via de steengroeve waar men de flagstones uithakt uit de bergen. Om ongeveer half vijf waren we weer bij ons appartement waar weer het stof van ons af konden spoelen.
Al met al was het een heel geslaagde dag.
Tot morgen. Of zo.