Europees record voor kapper in Kumköy?

De laatste volledige dag van onze week in Kumköy hebben we in alle rust doorgebracht. Vanmorgen hebben we uitgebreid ontbeten en daarna koffie gedronken. Om een uur of twaalf zijn Ernst, Yaël, Fennie en ik naar Manavgat gereden. Yaël en Ernst wilden daar naar de kapper en Fennie en ik zouden nog even wat gaan rondlopen daar. Aangekomen bij de kapper van Ernst bleek hij niet aanwezig te zijn. Wel een andere kapper, maar door hem wilde Ernst niet geholpen worden. Hij moest maar even gaan wachten en de man zou worden gebeld. Zo gezegd zo gedaan. Yaël ging naar haar kapper, Ernst ging in de zon zitten wachten op 'zijn' kapper en Fennie en ik gingen op pad in de buurt. Nadat wij zo'n half uur de buurt onveilig hadden gemaakt zouden wij weer terug gaan en ik bedacht me onderweg dat ik me ook nog wel even door de kapper onder handen kon laten nemen. Na wat omwegen kwamen we weer terug bij de kapper en daar bleek dat Ernst nog steeds niet aan de beurt was. Yaël was nog niet klaar en Ernst , Fennie en ik zijn toen maar even gaan lopen om iets te drinken op een terrasje. Uiteindelijk leidde Ernst ons naar een soort McDonalds en hebben daar een Dönner Kebap gegeten en iets gedronken. Weer terug bij de kapper bleek dat Yaël klaar was en dat de kapper van Ernst nog steeds niet terug was. Dus zijn we met ons vieren op een stoeltjes buiten in de zon gaan zitten wachten. We kregen allen thee aangeboden en we wachtten tot we een ons wogen. Wat ons het meest verbaasde was het feit dat Ernst zoveel geduld kon opbrengen. Normaal is hij een vreselijk ongeduldig persoon en nu bleef hij maar wachten en wachten. Nadat een man opnieuw gebeld had kwam de kapper uiteindelijk opdraven, nou ja, aansukkelen. Ernst werd dus gekipt na twee uur wachten. Ik denk dat het wel een Europees record is. Toen had ik de moed al opgegeven en wilde niet meer worden geknipt. Nadat Ernst klaar was zijn we naar huis gereden na onderweg nog even bij een bakker gestopt te zijn om gebakjes voor bij de koffie mee te nemen. Thuis gekomen bleek dat Anna bijna het hele huis al schoon gemaakt had. Nu zitten we aan de thee en koffie en houden het de rest van de dag rustig. Tot de volgende keer.